منافع کلان آمریکا مانع از درج نام روسیه در فهرست حامیان تروریسم شد/ اگر مسکو حملات موشکی را تشدید کند، احتمالاً اروپا واکنش تندتری نشان میدهد
تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۷۳۰۴۵
«امیرهوشنگ میرکوشش» کارشناس مسائل آمریکا در تشریح دلایل عدم درج نام روسیه در فهرست کشورهای حامی تروریسم توسط ایالات متحده در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: برای تحلیل این موضوع آنچه باید مورد نظر قرار بگیرد این است که جامعه ملل معتقدند ورود روسیه به اوکراین اساساً با جنایات جنگی همراه بوده است و به زعم همه ناظران، اخبار و خروجی این درگیریها طی ماههای اخیر چنین موضوعی را ثابت میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: به همین جهت فکر میکنم که ایالات متحده نام روسیه را فعلاً از فهرست کشورهای حامی تروریسم کنار گذاشته است. در سوی دیگر باید توجه داشته باشیم که رفتارهای روسیه و پوتین به نوعی است که هیچ پاسخی در مورد رفتارشان به جهان نمیدهند و به همین جهت ممکن است که در آینده اگر آمریکا سناریوی خود را تغییر دهد یا منافعش حکم کند، روسیه را در فهرست کشورهای حامی تروریسم قرار دهد. این در حالی است که آمارها نشان میدهد روسها هم در جنگ با اوکراین تلفات زیادی دادهاند و به همین دلیل نمیخواهند اوضاع از دستشان خارج شود. مقامهای ارشد سیاسی و امنیتی ایالات متحده معتقدند که اگر روسیه را به عنوان کشور حامی تروریسم معرفی کنند این امکان وجود دارد که روند مذاکره و گفتوگو در مورد پرونده اوکراین در آینده به بنبست برسد یا حداقل در آن خلل جدی ایجاد شود.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تشریح کرد: به همین جهت فکر میکنم که بایدن تصمیم درستی از حیث نگاه راهبردی و تحلیل کلان گرفته است. اینکه مثلاً کشوری مانند لتونی، روسیه را به عنوان کشور حامی تروریسم اعلام میکند تاثیر چندانی از حیث ماهوی و شکلی بر نظام بینالملل ندارد ولی بحث آمریکا و جایگاه این کشور در مقیاس کلان و نقش آن در مجادله اوکراین بدون تردید با تمام دولتها تفاوت دارد. نقش و جایگاه ایالات متحده در پرونده اوکراین به حدی مهم است که هرگونه اقدام علیه روسیه میتواند نتیجه معکوس بدهد و نظم بینالملل را به هم بزند؛ به گونهای که ممکن است یکباره روسها جلوی صادرات غلات را مجدداً بگیرند یا در اجرای این روند اخلال ایجاد کرده و دنیا را مجدداً با مشکل اساسی روبهرو کند. نکته دیگر این است که در شرایط فعلی روسیه و آمریکا با یکدیگر روابط تجاری، امنیتی و سیاسی دارند و به همین دلیل اگر مسکو در فهرست کشورهای حامی تروریسم قرار بگیرد بحث قطع روابطش با واشنگتن مطرح میشود که تبعات آن هم بسیار زیانبار خواهد بود.
میرکوشش گفت: روسیه اصولاً بعد از فروپاشی شوروی یک کشور ناراضی تلقی میشود ولی حالا به نظر میرسد از نارضایتی، به سمت یاغیگری رفته است. اینکه چرا اروپا و ناتو به جای آمریکا نام روسیه را در فهرست کشورهای حامی تروریسم قرار نمیدهد ریشه در نگاه اروپا دارد. بدون تردید دولتهای حاکم بر قاره سبز نگاهشان به سمت آمریکا بوده و خواهد بود ولی اگر روسیه بخواهد حملات موشکی را علیه اوکراین و به خصوص علیه زیرساختهای پایتخت این کشور تشدید کند ممکن است اروپاییها هم واکنش تندتری نشان دهند. حتی بحث نیروگاه هستهای زاپروژیا که حالا بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی در آن مستقر هستند میتواند صدای اروپا علیه مسکو را بلندتر کند.
وی در پایان در پاسخ به این پرسش که در شرایط کنونی چه سناریویی میتواند به منازعه در اوکراین خاتمه دهد، عنوان کرد: در نهایت معتقدم که در مورد جنگ اوکراین طرفین باید سر میز مذاکره بنشیند. باید بپذیریم که هیچ چیزی در جنگ مشخص نیست. ممکن است این درگیریها حتی چند سال دیگر ادامه داشته باشد اما آمریکا معتقد است که به هر ترتیب باید کانالهای ارتباطی با مسکو همانند گذشته باز بماند تا اوضاع بدتر نشود. در آخر هم باید توجه شود که جنگ و شرایط جنگی هیچ تحلیل ثابتی را پذیرا نیست و ممکن است همین فردا اتفاق بیفتد یا رفتاری از سوی روسیه سر بزند که ایالات متحده به هر ترتیب مسکو را کشور حامی تروریسم بخواند و در آن نقطه است که همه چیز از زاویه دیگر باید مورد بررسی و تحلیل قرار بگیرد.
انتهای پیام/منبع: ایلنا
کلیدواژه: روسیه مسکو ولادیمیر پوتین آمریکا اوکراین جو بایدن فهرست کشورهای حامی تروریسم فهرست کشورهای حامی تروریسم حامی تروریسم ایالات متحده نام روسیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۷۳۰۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محور تحولات و حذف دشمن مشترک
به گزارش قدس آنلاین، در این یادداشت آمده است: همکاری این کشورها فقط منحصر به نبرد روسیه و اوکراین نیست.
این فقط نوک کوه یخ است و عمق همکاریها بسیار بیشتر است. جنگ اوکراین صرفاً به تعمیق روابط اقتصادی، نظامی، سیاسی و فناوری آنها سرعت بخشیده است. در حال حاضر همگرایی در روابط این کشورها به ایجاد یک محور جدید تحولات منجر شده که می تواند چشم انداز ژئوپلتیکی جهان را تغییر دهد.
وقتی دولتهای ناراضی کارشکنی میکنند
این اندیشکده آمریکایی تأکید میکند : همگرایی این گروه، به منزله ایجاد یک بلوک انحصاری و متحد نیست، بلکه به منزله شکلگیری مجموعهای از دولتهای ناراضی است که بر سر هدف مشترکی برای براندازی اصول فعلی، اتفاقنظر دارند. وقتی این چهار کشور همکاری میکنند، اقدامات آنها همافزایی پیدا میکند و اثربخشی ابزارهای سیاست خارجی ایالات متحده برای تحریمها را کاهش میدهند. در حقیقت باید گفت هدف جمعی آنها ایجاد جایگزینی برای نظم فعلی است که به نظر آنها تحت سلطه ایالات متحده است.
تشکیل باشگاه ضدغرب
این دو عضو ارشد برنامههای امنیتی ایالات متحده ادامه میدهند: همکاری میان اعضای این محور چیز جدیدی نیست. چین و روسیه شراکت خود را از پایان جنگ سرد تقویت کردهاند. ایران و روسیه نیز پس از شروع جنگ سوریه با یکدیگر همکاری کردند. چین با پیوستن به همکاریهای روسیه و مشارکت در توافقنامههای انرژی با ایران، از تهران در برابر اثرات تحریمهای ایالات متحده حمایت کرده است. مسکو در دو دهه گذشته یکی از بزرگترین تأمینکنندگان تسلیحات تهران بوده و اکنون بزرگترین منبع سرمایهگذاری خارجی آن است. صادرات روسیه به ایران در ۱۰ ماهه اول سال ۲۰۲۲، ۲۷ درصد افزایش یافته است. برای سه سال متوالی چین، ایران و روسیه مانورهای دریایی مشترکی را در خلیج عمان برگزار کردهاند که آخرین آن در مارس ۲۰۲۴ بود.
مجله فارین افرز معتقد است: همکاری فزاینده میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه ناشی از مخالفت مشترک آنها با نظم جهانی تحت سلطه غرب است؛ رویکردی که ریشه در این باور دارد که این سیستم به آنها موقعیت یا آزادی عملی را که شایسته آن هستند، نمیدهد. البته تاریخ نشان میدهد ممکن است برای گروهی از قدرتهای ناراضی، آینده مثبت پیشرو نباشد. مانند پیمان سهجانبه ۱۹۴۰ که آلمان، ایتالیا و ژاپن را متحد کرد و آنها موفق نشدند، اما جنگ جهانی دوم قطعاً تحولات جهانی را به همراه داشت.
تهدید چهار قدرت
آندریا کندال-تیلور و ریچارد فونتین ضمن بررسی همکاری رو به رشد میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه معتقدند اختلافات جدی میان این کشورها وجود دارد؛ چرا که با روی آوردن مسکو به پکن، مسکو به پذیرش نقش شریک کوچکتر باید قانع باشد. البته در چنین تحلیلی شدت تهدید نادیده گرفته میشود. از سویی دیگر اقتصاد آمریکا بسیار بزرگتر، ارتش آن به طور قابل توجهی قدرتمندتر و سیستم دموکراتیک آن پایدارتر است و واشنگتن هنوز هم میتواند از تحولات این محور جلوگیری کند.